بایگانی برچسب برای: پیچ

پیچ صنعتی

پیچ نوعی از اتصالات است که به صورت استوانه ای رزوه شده می باشد که معمولا از جنس فلزی یا فولادی می باشد

== انواع رزوه پیچ ==
نوع خط الراس های حلزونی یا نوع رزوه به صورت رزوه مثلثی ، رزوه مربعی ، رزوه ذوزنقه ای و رزوه نیم دایره ای و غیره میباشد که سطح استوانه پیچ را احاطه کرده است
== موارد استفاده پیچ ==
پیچ ها (screw ) گاهی اوقات برای محکم کردن درون سطحی فرو میروند که نوک رزوه تیزی دارند
گاهی اوقات نیز پیچ ( bolt ) با مهره مناسب به صورت نری و مادگی برای اتصال قطعات به یکدیگر استفاده میشود
== انواع گل پیچ ==
سر پیچ یا اصطلاحاً گل پیچ انواع مختلفی دارد نظیر سر شش گوش ، سر چهار گوش ، خزینه آلنی ، خزینه پیچ گوشتی خور ، اتاقی ، بدون سر ، تی ، سر پهن ، سر سوراخدار ، بکسی
== کاربرد پیچ ==
پیچ کاربرد فراوانی در زندگی روزمره بشر دارد و طیف استفاده از آن در صنعت و زندگی روزمره بشری بسیار گسترده است نظیر استفاده از پیچ در پریز برق یا استفاده از پیچ پالایشگاه های صنعتی یا استفاده از پیچ در صنایع پزشکی یا استفاده از پیچ در صنعت خودروسازی و …
== انواع پیچ ==
طیف گسترده ای از پیچ نظیر سر شش گوش ، آلنی ، سر مته ای ، اتاقی ، استوانه ای ، سر خزینه ، خروسکی ، چوب ، ام دی اف ، سر چهار گوش و غیره وجود دارد
== تاریخچه پیچ ==
[[File:پیچ تی.jpg|thumb|پیچ تی]]
در حالی که فرضیه‌های جدید، پیچ ارشمیدس (که نوعی پمپ برای انتقال آب و به شکل پیچ بوده) را به سِناخِریب یا [[سن‌ناشریب]] (۷۴۵–۶۸۱ پیش از میلاد)، پادشاه آشور نسبت می‌دهند، یافته‌های باستان‌شناسی و شواهد تصویری تنها در دوره هلنی ۱پدیدار می‌شوند و نظرات متداول هم بر یونانی بودن اختراع مذکور تأکید دارد و احتمالاً مربوط به قرن سوم قبل از میلاد و توسط [[ارشمیدس]] می‌باشد. اگرچه آن مستندات شبیه یک پیچ است اما در معنای معمول کلمه یک پیچ نیست.
پیچ بعدها توسط ریاضی‌دان یونانی آرشیتاس تارنتوم توصیف شد (۳۵۰–۴۲۸ قبل از میلاد). تا قرن اول قبل از میلاد، پیچ‌های چوبی عموماً در مناطق مدیترانه ایی برای صنایعی نظیر روغن گیری و شراب سازی به کار می‌رفت. از پیچ‌های فلزی به عنوان وسیله‌ای برای بستن اتصالات به دلیل کمیاب بودن کمتر در اروپای قبل از قرن ۱۵ استفاده می‌شد.
رایبنسکی۲ اشاره می‌کند که پیچ‌های چرخشی در قرون وسطی وجود داشته‌اند، اگرچه احتمالاً تا سال ۱۸۰۰ کاربرد گسترده ایی نداشته‌اند.
انواع اتصالات (از جمله میخ و خار، چفت و بست و زبانه‌ها و…) با شکل‌های متنوع خود، تا قبل از گسترش پیچ‌های چرخشی بیشتر در نجاری و آهنگری کاربرد داشته‌اند تا در ماشین آلات صنعتی. همچنین پیش از اواسط قرن ۱۹، چفت‌هایی با خار و پرچ، در کشتی سازی به کار می‌رفتند.
پیچ فلزی تا زمانی که ابزار ماشینی برای تولید انبوه تا پایان قرن ۱۸ گسترش نیافته بود، به عنوان بست کاربرد عمومی پیدا نکرده بود. این پیشرفت در دهه ۱۷۶۰ و ۱۷۷۰ توسط دو رویداد جداگانه که به سرعت با هم پیوند خوردند، شکوفا شد. اولین رویداد، تولید انبوه پیچ‌های چوب (به معنای پیچ‌های فلزی برای اتصال چوب) جهت امور تخصصی، تک منظوره و ماشین‌های تولید با ظرفیت بالا و کم هزینه بود و دیگری تولید پیچ در مدل‌های متنوع (با توجه به نیاز روزانه در ماشین آلات صنعتی) بود.

اولین اتفاق توسط برادران وایت (ژاب و ویلیام) در استافورد شایر بریتانیا رخ داد؛ که در ۱۷۶۰ دستگاهی را که امروزه ممکن است ما آن را به عنوان دستگاه تولید پیچ اولیه و ابتدایی بشناسیم، به ثبت رساندند. این دستگاه برای تبدیل پیچ‌های هرز به پیچ‌های مطلوب استفاده می‌شد و شیار آن توسط یک سوهان چرخنده، زمانی که محور اصلی ساکن بود بریده می‌شد. اما تا سال ۱۷۷۶ برادران وایت موفق به راه‌اندازی کارخانه پیچ چوب نشدند. تجارت آن‌ها با شکست مواجه شد اما مالکان جدید به آن رونق بخشیدند و در سال ۱۷۸۰، آن‌ها روزانه ۱۶۰۰۰ پیچ در روز تنها توسط ۳۰ کارگر، تولید می‌کردند. نوعی از تولید صنعتی با خروجی زیاد که امروزه به تولید مدرن شهرت دارد ولی در زمان خود یک انقلاب محسوب می‌شد.
در سال ۱۷۷۷ ابزار ساز انگلیسی جسی رامزدرن در حال کار برای حل مشکل بریدن پیچ، اولین دستگاه تراشکاری پیچ را به صورت موفقیت آمیزی اختراع کرد. مهندس انگلیسی به نام هنری مادسلای (۱۸۳۱–۱۷۷۱) با توسعه دستگاه تراشکاری پیچ خود در بین سال‌های (۱۸۰۰–۱۷۹۷) به شهرت رسید که شامل سه جزء اساسی پیچ سربی، بخش تنظیم برش و سیستم زنجیری چرخ دنده بود که همگی به نحوی مناسب برای ماشین‌های صنعتی مورد استفاده قرار گرفتند. او توانست بین اختراع برادران وایت و رامزدرن نوعی یکپارچگی که برای تولید پیچ چوب به کار می‌رفتند بوجود آورد. این تصور که جیمز ناسمیث آنچه را که مادسلای اختراع کرده بود همگانی کرده است اشتباه است. اگرچه دستگاه تراشکاری وی به محبوبیت آن کمک کرده است.

این پیشرفت‌ها در بین سال‌های ۱۸۰۰–۱۷۶۰ توسط برادران وایت و مادسلای به موضوعی قابل بحث در بین صنعتگران بزرگ به دلیل افزایش قابل توجه اتصالات پیچی تبدیل شد. یکسان‌سازی شکل‌های پیچ تقریباً بلافاصله شروع شد اما به سرعت تکمیل نشد. پیشرفت‌های بعدی برای تولید انبوه در طول قرن ۱۹ با کاهش قیمت این پیچ‌ها ادامه یافت. بطوریکه با گسترش و توسعه دستگاه تراشکاری در سال ۱۸۴۰ و دستگاه‌های اتوماتیک پیچ در سال ۱۸۷۰ به طرز قابل توجهی از هزینه تولید اتصالات پیچی توسط ماشین‌های تولید اتوماتیک کاسته شد.
در طول قرن ۱۹متداول‌ترین شکلهای سرپیچ (مدل پیچ‌های نوک تیز) پیچ‌های چاک دار، مربعی و شش گوش بودند. تراشیدن این مدل‌ها راحت و به اندازه کافی نیز کاربری داشتند. رابینسکی اختراعات زیادی در رابطه با پیچ‌های نوک تیز انجام داد اما به دلیل مشکلات و هزینه بالا در آن زمان به ثبت نرسید. در ۱۹۰۸ رابرتسون کانادایی، اولین کسی بود که پیچ آلنی را با طراحی درست و عملکرد واقعی با قالب گیری فلز سرد به اندازه مناسب بجای اینکه با قیچی بریده شود یا در جاهای ناخواسته قرار بگیرد تولید کرد (با ابعاد و زوایای تیزتر و باریک‌تر) که سرش به آسانی اما دقیق کوبیده می‌شد. در سال ۱۹۱۱ پیچ شش گوش تولید شد. در اوایل سال ۱۹۳۰ پیچ چهارسو خور (Phillips-head) توسط هنری فیلیپ اختراع شد.
استاندارد ISO تولید پیچ در اواخر سال ۱۹۴۰ برای بهبود فرم‌های تولید پیچ طراحی شد.
همچنین در پایان لازم است ذکر شود که یکی از پیشرفت‌های فنی قابل توجه که منجر به انقلاب صنعتی در اواخر قرن نوزدهم گردید استفاده از پیچ‌های مناسب برای کنترل و حفظ تعادل اجسام بجای چفت و بست کردن و اتصالات غیراصولی بود. پیچ‌ها انواع مختلفی دارند ولی دو نوع ساده و زاویه دار آن (conical) بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
[[پرونده:screws.jpg|frame|انواع پیچ در مقایسه با یک سکه ۲۵ سنتی دلار آمریکا (به قطر ۲۴ میلیمتر).]]*.<ref>http://www.tehranpich.com/history/Pich.aspx</ref>

== تاریخچه پیچ و مهره در ایران ==
تاریخچه پیچ ومهره در [[ایران]] قدمت پیچ و مهره در [[ایران]] نزدیک به یک قرن می‌باشد ولی از سال۱۳۲۰ رسمیت پیدا کرده است. از جمله بنیانگذاران صنف پیچ و مهره در [[ایران]] می‌توان به آقای ”’ابوالفتاح اعتصامی”’ اشاره نمود که نسبتی هم با شاعره پر آوازه ایران خانم [[پروین اعتصامی]] داشته و نزدیک به ۷۰ سال پیش در این صنف فعالیت داشتند و خدمات بسیار شایانی هم از خود به جای گذاشتند.
اولین بار در سال ۱۳۳۳ دستگاه‌های تولید پیچ و مهره توسط شخصی به نام آقای ارجمند وارد [[ایران]] شد. در آن زمان پیچ و مهره به صورت پرسی و پرچ تولید می‌شد و با این کیفیتی که الان در [[بازار]] موجود است وجود نداشت. قبل از تشکیل اتحادیه‌ها ابتدا پیچ و مهره، یراق آلات و ابزار با هم به صورت صنف همگن فعالیت می‌کردند تا اینکه در سال ۱۳۵۱ با تشکیل اتحادیه ابزار، پیچ و مهره هم زیر مجموعه اتحادیه [[ابزار]] قرار گرفت. در ابتدای [[انقلاب اسلامی]] مجموعه۳۰–۲۵ واحد صنفی وجود داشت که خوشبختانه در سال ۱۳۸۵ با تشکیل اتحادیه پیچ و مهره این رقم به ۳۰۰ واحد صنفی رسید و امروز نزدیک به ۸۰۰ واحد صنفی در [[تهران]] وجود دارد که تحت پوشش اتحادیه مذکور در توزیع این کالای حیاتی نقش بسزایی دارند.<ref>http://www.tehranpich.com/history/historyboltiran.aspx</ref>

== منابع ==
{{پانویس}}{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

[[رده:اتصالات]]
[[رده:پیچ‌ها]]
[[رده:چوب‌کاری]]
[[رده:درودگری]]
[[رده:فلزکاری]]
[[رده:ماشین‌های ساده]]
[[رده:مقاله‌های دانشنامه رشد]]

پیچ و مهره وخرید و فروش

بی تردید پیچ و مهره ها پرکاربرد ترین قطعه صنعتی است

پیچ و مهره

بی تردید پیچ و مهره ها پرکاربرد ترین قطعه صنعتی بوده و در صنایع مختلف سبک و سنگین در ابعاد ،

شکل ها و جنس های مختلف بکار میروند. هرچند پیچ و مهره ها در

صنایع به تنهایی به عنوان عامل بکار نمیروند

اما تمام قطعات صنعتی از این نوع ماشین به عنوان فستنر برای اتصالات بهره می برند.

نوع کاربری و شرایط محیطی کاربری پیچ و مهره ها تنوع بسیار زیادی داشته

و به تناسب آن پیچ و مهره ها

نیز از نظز شکل ظاهری ، جنس ، استحکام و ابعاد تنوع بسیار زیادی دارند.

پیچ سر شش گوش پرکاربرد ترین نوع پیچ در صنعت که بصورت تمام دنده

با استاندارد ۹۳۳ و نیم دنده

با استاندارد ۹۳۱ ساخته میشود. پیچ و مهره های شش گوش بسته به

نوع کاربری از جنس آهن ۵٫۶ ،

خشکه ۸٫۸ و بالاتر ۱٫۹ و ۱۲٫۹ و استیل با مقاومت محیطی بالا تولید میشوند.

برای پیچ و مهره ها استاندارد های مختلف و بسیار متنوعی تعریف شده است

که برخی از آنها صرفا برای دنده و محاسبات گام تعریف شده اند

مانند استاندارد ۹۳۳ و ۹۳۱ برای پیچ و مهره های

شش گوش که اولی نشان تمام دنده بودن و دیگری نیم دنده بودن است.

برخی از این استانداردها صرفا معرف کیفیت مواد اولیه ،

تنسایل و استحکام پیچ و مهره می باشند

که این نوع استاندارد ها نیز هر یک در دستگاه های مختلفی

تعریف شده اند مثل انواع کلاس ها

در دستگاه های بین المللی و گرید ها در دستگاه آمریکایی و همچنین دین در دستگاه آلمانی.

متریال پیچ و مهره ها
بطور قطع مقاومت کششی و خمشی که پیچ تحت بارهای مختلف تحمل میکند

و همچنین شرایط محیطی که در آن قرار میگیرد که ممکن است خشک، مرطوب، اسیدی و سرد باشد

عاملی بسیار تاثیر گذار در انتخاب متریال مناسب برای تولید پیچ و مهره به شمار میرود. پیچ و مهره ها

را معمولا از جنس آهن کم کربن با استاندارد ۵٫۶ ، آهن پر کربن استاندارد ۸٫۸ ، ۱۰٫۹ و ۱۲٫۹ ،

استیل ۳۰۴ و ۳۱۶ و گاهی از جنس تیتانیوم تولید میکنند.

جنس و متریال استفاده شده در تولید پیچ و مهره ها خواص فیزیکی ، استحکام و مقاومت

به خوردگی منحصر به فردی را به آنها میدهد.

پیچ و مهره وخرید و فروش

پیچ و مهره استنلس استیل

پیچ و مهره وخرید و فروش

استفاده از پیچ و مهره ها در شرایط محیطی گرم و مرطوب و در شرایط اسیدی کارخانجات

صنعتی با سختی زیادی همراه است. استفاده از پیچ و مهره آهنی که در برابر عوامل

خورنده مقاومتی ندارند نیاز به تعویض مداوم آنها را به همراه خواهد داشت. حتی پیچ و مهره گالوانیزه

نیز که به دلیل قیمت مناسب در بسیاری از م.ارد به عنوان جایگزین برای پیچ و مهره استیل مصرف میشوند

جایگزین مناسبی نیستند چرا که کوچکترین خراش در سطح گالوانیزه شرایط از بین رفتن پیچ را فرا هم میکند.

پیچ و مهره کیمیا صنعت تولید کننده انواع پیچ و مهره استنلس استیل ۳۰۴ و ۳۱۶ نیم نده و تمام دنده.

fb75fe-انواع-پیچ-سر-شش-گوش بی تردید پیچ و مهره ها پرکاربرد ترین قطعه صنعتی است fb75fe
پیچ و مهره شش گوش آهنی

کیمیا صنعت تولید کننده انواع پیچ و مهره آهنی شش گوش کلاس ۴٫۸ و ۵٫۶ نیم دنده و تمام دنده

در سایزهای ۶-۳۴ میلیمتر می باشد. این پیچ ها بدلیل عدم مقاومت ذاتی

در برابر رطوبت و زنگ زدگی معمولا بصورت آبکاری شده

گالوانیزه سرد و گرم مورد مصرف قرار میگیرند و با این وجود انتخاب چندان

مناسبی برای محیطهای آمونیاکی و اسیدی به شمار نمیروند.

قیمت مناسب و نسبتا پایین این نوع پیچ و مهره آنها را برای کاربری های

صنعتی متعددی بعنوان گزینه مناسب قرار دارده است.

کیمیا صنعت قابلیت تولید ۱۰۰ تن پیچ و مهره آهنی در ماه را دارد.قبول تولید

انواع پیچ ومهره وواشر فولادی،آهنی

،استیل وآهنی. پیچ شش گوش ,پیچ استوانه , پیچ خودکار, پیچ اهنی

, پیچ خشگه , پیچ الن , پیچ الن سر تخت

, پیچ الن مغزی , پیچ سرمته , پیچ چشمی , پیچ استیل , پیچ تک خار

, پیچ متری , پیچ متری دنده کبریتی ,

پیچ تی , پیچ جوشی , پیچ چهار گوش , پیچ دنده درشت , پیچ دنده ریز

پیچ گالوانیزه , پیچ گالوانیزه گرم ,

پیچ میلیمتر , پیچ دنده ژاپنی , پیچ نیم متری , پیچ یک متری , پیچ کفشکی , پیچ نیم رزوه ,

پیچ تمام رزوه پیچ خشکه ۸٫۸ مهره اهنی , مهره خشگه , مهره باریک , مهره شش گوش

, مهره چهار گوش , مهره خاردار , مهره داربستی , مهره فلنچی , مهره گالوانیزه , مهره گالوانیزه گرم ,

مهره , مهره دنده کبریتی , مهره کاسه نمدی , مهره واشر دار , واشر تخت , واشر فنری , واشر مسی

, واشر چهار گوش ,واشر خورشیدی , واشر خاردار , واشر تخت گالوانیزه , واشر تخت گالوانیزه گرم

, واشر فنری گالوانیزه , واشر فنری گالوانیزه گرمجنس پیچ ها میتواند از فلز، همراه ۰۹۱۲۱۸۹۶۹۶۱تلگرام

سختی سنجی پیچ ومهره.سختی (Hardness)یکی از ویژگی‌های مهم مواد است که در فرآیندهای ماشینکاری آگاهی از آن اجتناب ناپذیر است. برای سختی دو تعریف عمده وجود دارد که یکی تعریف قدیمی و دیگری تعریف جدید آن است که در زیر به آن اشاره می‌شود.

تعریف قدیمی: این تعریف توسط یک کانی شناس آلمانی به نام موس (Mohs) در سال ۱۸۱۱ ارائه شده است. وی کانی‌ها را به ۱۰ درجه سختی تقسیم کرد. نرم‌ترین ماده (Talk) با درجه یک و سخت‌ترین ماده (Diamond) با درجه ده شماره‌گذاری شده بود. بر اساس تعریف آقای موس در این درجه بندی هر ماده‌ای که بتواند ماده دیگر را خراش دهد سخت تر است.
تعریف جدید: درتعریف قدیمی، سختی در مورد کانی‌ها کاربرد دارد ولی در مورد فلزات و آلیاژهای فلزی قابل استفاده نیست. زیرا مثلاً آلومینیوم در حالیکه از آهن نرم تر است می‌تواند لایه اکسیدی آهن را خراش دهد . پس تعریف جدید سختی به این صورت است :
مقاومت جسم در برابر فرورفتن جسم دیگر در سطح آن

روشهای مختلف سختی سنجی عبارتند از:

سختی سنجی برینل
سختی سنجی ویکرز (Vickers)
سختی سنجی نوپ (Knoop)
سختی سنجی راکول
چکش پلدی
روش سوهان
لازم به ذکر است که انجام تست سختی بر روی فلزات به دو دسته قابل تقسیم است :

میکرو
ماکرو
در انجام این تست به صورت ماکرو به کمک هر یک از روش‌های بالا سختی نمونه مورد بررسی قرار می‌گیرد و بنابر موارد محاسباتی موجود به دست می‌آید. معمولاً به منظور ایجاد سهولت در کار و سرعت بخشیدن به آن موارد درخواست شده به هر روش مانند طول قطر اثر نفوذ کننده‌ها، عمق اثر و .. درون برگ‌هایی نوشته شده و اپراتور از طریق تطبیق آن‌ها با داده‌های آزمایش عدد سختی را ارائه می‌دهد. به طور کلی روش ویکرز به منظور سختی گرفتن از نمونه‌های فولادی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در مقابل در سختی سنجی برینل به منظور حصول این عدد در فلزات غیر آهنی نظیر مس و آلومینوم به کار برده می‌شود .لازم به ذکر است نیروهای اعمالی به نمونه در روش‌های فوق توسط استانداردهای مربوطه تعیین شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد، به عنوان مثال استاندارد‌های موجود برای نمونه‌های فولادی در زیر بیان می‌گردد:

ویکرز ASTM E92
برینل ASTM E10
راکول ASTM E18
اثر فرورونده در ویکرز به صورت مربعی بوده که به توسط هرم الماسه شکل می‌گیرد ، در نهایت با اندازه گیری قطر مربع و داشتن میزان نیروی اعمالی از جانب دستگاه می‌توان عدد سختی را استخراج نمود. این اثر در برینل و راکول هر یک به ترتیب گرد و سوراخی به سمت عمق می‌باشد که توسط ساچمه و هرم مخروطی به وجود آمده و با اندازه گیری قطر و عمق می‌توان عدد مورد نظر را به دست آورد. در سختی‌های مختلف علامت‌های A، B و C به ترتیب بیانگر نیروی اعمالی به نمونه بوده و بسته به نوع آن از از نرم به سخت قابل تغییر است.

اساس کار این روش‌ها نقطه اثر ایجاد شده به روی سطح فلز است برای این سه روش باید نکات زیر را رعایت کرد :
نمونه ممکن است شکل منظم یا نامنظمی داشته باشد برای نمونه‌های با شکل منظم شکل فیکس کردن برروی میز دستگاه وجود ندارد ولی برای نمونه‌های با اشکال نا منظم باید از گیره‌های مخصوص استفاده کرد برای نمونه‌های با ابعاد بسیار کوچک که نمی‌توان با گیره مخصوص آنها را نگه داشت از مانت سرد و گرم استفاده می‌شود توضیحات لازم داده شده است .
دو مقطع نمونه باید کاملا مسطح و موازی باشند سطح بالایی نمونه که با نگه دارنده تماس دارد باید پولیش شود .
نقاطی که برای سختی سنجی استفاده می‌شود نباید زیاد به لبه خارجی نمونه نزدیک نباشد زیرا امکان تغییر شکل دادن آن نقطه وجود دارد و حداقل فاصله این نقاط از هم باید ۳ تا ۵ برابر قطر اثر فرورونده باشد .
ضخامت نمونه مورد آزمایش نباید کمتر از ۵ تا ۱۰ برابر عمق اثر باشد.

سختی سنجی به روش راکول

راکول برای اندازه گیری سختی فلزات نسبتا سخت مورد استفاده قرار می‌گیرد بر سه نوع است :

راکول A که نیروی ۶۰ کیلو گرم اعمال می‌شود
راکول B که نیرویی ۱۰۰ کیلوگرم اعمال می‌شود.
راکول C که نیرویی ۱۵۰ کیلوگرم اعمال می‌شود
راکول هم به صورت ساچمه ای و هم به صورت سوزنی موجود است راکول ساچمه ای وزن اعمال شده برروی فلز به وسیله ی یک ساچمه فلزی منتقل می‌شود ولی راکول سوزنی به کمک یک سوزن این نیرو را روی فلز اعمال می‌کند که نقطه اثر آن بصورت یک مخروط ۱۲۰ درجه خواهد بود ، نقطه اثر راکول نوع A و C به صورت یک مخروط ۱۲۰ درجه است ولی راکول B ساچمه ندارد و یک سوزن هرمی شکل با زاویه ۱۲۰ درجه دارد که نقطه اثر آن یک چهارگوش است. دستگاه آزمایش راکول دستگاه آزمایش سریع با خواندن مستقیم است. این روش برای انجام آزمون‌های مقایسه ای سریع بسیار مناسب است. در این آزمون‌ها عمق فرو رفتگی اندازه گیری شده و مستقیما به وسیله یک عقربه روی صفحه مدرج گردی که به طور غیر مستقیم به ۱۰۰ قسمت تقسیم شده ( هر قسمت نمایشگر ۰٫۰۱ mm از عمق حفره است ) خوانده می‌شود در این روش یک عدد کوچک روی صفحه به معنی عمق زیاد فرو رفتگی و در نتیجه سختی کم (ماده نرم) و بر عکس است. چندین مجموعه مقیاس سختی راکول وجود دارد زیرا چند فرورونده و چند تیزی استاندارد برای آزمایش به کار می‌رود. فرورونده‌ها گلوله‌های فولادی سخت شده با قطری‌های مختلف و یا یک الماس با زاویه راس ۱۲۰ درجه هستند. فرورونده‌های کروی استاندارد دارای قطرهای ۱/۱۶ اینچ، ۱/۸ اینچ و ۱/۲ اینچ هستند. بارهای استاندارد ۱۰۰ و ۶۰ و ۱۵۰ کیلو گرم می‌باشند هر کدام از مقیاس‌های سختی راکول با یکی از حروف A، B و غیره مشخص می‌شوند. هنگامی که یک فرورونده تحت اثر نیروی درون ماده‌ای فشرده می‌شود هر دو نوع کرنش کشسان و مومسان در آن دیده می‌شود. ولی از آن‌جا که سختی فرو کردنی مقاومت در مقابل تغییر شکل مومسان است باید نیرویی کشسان قبل از خواندن سختی حذف شود. البته برای اطمینان از این که اندازه خوان عدد درستی را نشان می‌دهد هنگام خواندن یک نیروی مختصر فرورونده اعمال می‌شود تا از تماس کامل فرورونده با کف فرورفتگی اطمینان حاصل شود. این امر از طریق اعمال یک نیروئ جزئی (کم) و یک نیروی کلی (زیاد) حاصل می‌شود. روش استفاده از این دو نیرو در ترتیب عملیات سختی‌سنجی به شرح زیر است:

نمونه در تماس با فرورونده قرار می‌گیرد. آن قدر نمونه به سمت فرورونده نزدیک می‌شود تا عقربه کوچک صفحه نمایش به محل از پیش تعیین شده روی صفحه برسد با این کار فرو رونده یک فنر فشرده می‌شود تا نیروی وارد شده از فنر بر روی ماده از طریق فرو رونده به ۱۰ کیلوگرم برسد .
صفحه نمایش روی مرجع درست (صفر برای فرورونده الماسی و ۳۰ برای فرورونده کروی) مورد نظر نیروی اصلی ۱۰۰ و ۶۰ و ۱۵۰ کیلوگرم وارد شود .
نیروی کلی به مدت ۴ تا ۷ ثانیه نگاه داشته می‌شود .
ضمن نگاه داشتن نیروی جزیی روی نمونه نیروی کلی برداشته می‌شود تا بافت کشسان حاصل شود .
عدد سختی از روی صفحه نمایش خوانده می‌شود.
بیشترین درجه اطمینان به نتایج آزمون هنگامی است که عددسختی بین ۲۰ تا ۷۰ باشد. اگر نمونه بیش از اندازه نازک باشد نتیجه بیانگر خاصیت واقعی ماده نخواهد بود. مقیاس‌های مختلف راکول با یکدیگر همپوشی دارند. مهم این است که ترکیب مناسب فرورونده و نیروی فشار برای ماده مورد نظر انتخاب شود. عمق حفره نباید از ۱۰۰ درجه صفحه نمایش تجاوز کند. هنگام گزارش عدد سختی راکول حتما مقیاس مربوط باید همراه عدد ذکر شود. در غیر این صورت عددسختی فاقد معنی خواهد بود. مقیاس‌های دیگر سختی راکول نیز وجود دارند که مقیاس T و N هستند. و انواع دیگری از مقیاس‌های A و B هستند. ولی با نیروی فرورونده کمتر که برای آزمایش نمونه‌های نازک اجرا می‌شود. مقیاس‌های مورد استفاده با فرورونده‌های مخروطی N30، N45 و N15 مقیاس‌های مورد استفاده فرو رونده گلوله فولادی ۱/۱۶ اینچی T45, T30, T15 نام دارد. در هر حالت عدد اول بیانگر نیروی اصلی وارد شده بر فرورونده برحسب کیلوگرم است. روش انجام آزمون‌های T و N دقیقا مطابق روش‌های بیان شده با همان نیروی جزیی ۱۰ کیلوگرم پیش از اعمال بار اصلی است. در زیر جدول انواع مختلف سختی سنجی راکول آمده است: