بایگانی برچسب برای: كاربردهاي نيروگاهي

صنایع نیروگاهی:كاربردهاي انرژي خورشيد

پیچ و مهره ها در صنایع نیروگاهها و نیز صنایع وابسته به آنها نقش عمده ای دارند.

از ساخت اسکلت ها و پایه های خود نیروگاه گرفته تا نصب چراغها و تابلو برقهای یک نیروگاه انواع پیچ و مهره های آهنی ،

پیچ و مهره فولادی ، پیچ و مهره استنلس استیل کار اتصال قطعات به یکدیگر را انجام می دهند.

کیمیاصنعت تولید کننده پیچ و مهره و وارد کننده پیچ و مهره نیروگاهی

كاربردهاي انرژي خورشيد

پیچ ومهره غفاری

مقدمه

انرژي خورشيد يكي از منابع تامين انرژي رايگان، پاك و عاري از اثرات مخرب زيست محيطي است

كه از ديرباز به روش‌هاي گوناگون مورد استفاده بشر قرار گرفته است.

به طور متوسط خورشيد در هر ثانيه 1.1*1020 كيلووات ساعت انرژي ساطع مي كند.

از كل انرژي منتشر شده توسط خورشيد، تنها در حدود 47% آن به سطح زمين مي‌رسد.

اين بدان معني است كه زمين در هر ساعت، تابشي در حدود 60 ميليون Btu دريافت مي‌كند.

يعني انرژي ناشي از سه روز تابش خورشيد به زمين ‌برابر با تمام ‌انرژي ناشي از احتراق كل سوخت‌‌هاي ‌فسيلي در دل زمين است و بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه در اثر تابش خورشيد به مدت چهل روز، مي‌توان انرژي مورد نياز يك قرن را ذخيره نمود.

بنابراين با به كارگيري كلكتورهاي خورشيدي مي‌توان تا حدودي از اين منبع انرژي بي‌پايان، پاك و رايگان استفاده كرد و تا حد بسيار زيادي در مصرف سوخت‌هاي فسيلي صرفه جويي نمود.

موقعيت كشور ايران از نظر ميزان دريافت انرژي خورشيدي

كشور ايران در بين مدارهاي 25 تا 40 درجه عرض شمالي قرار گرفته است

و در منطقه‌اي واقع شده كه به لحاظ دريافت انرژي خورشيدي در بين نقاط جهان در بالاترين رده‌ها قرار دارد.

ميزان تابش خورشيدي در ايران بين 1800 تا 2200 كيلووات ساعت بر مترمربع در سال تخمين زده شده است كه البته بالاتر از ميزان متوسط جهاني است.

در ايران به طور متوسط ساليانه بيش از 280 روز آفتابي گزارش شده است كه بسيار قابل توجه است.

تاريخچه

شناخت انرژي خورشيدي و استفاده از آن براي منظورهاي مختلف به زمان ماقبل تاريخ باز مي‌گردد، شايد به دوران سفالگري.

در آن هنگام روحانيون معابد به كمك جام هاي بزرگ طلايي صيقل داده شده و اشعه خورشيد، آتشدان‌هاي محراب ها را روشن مي‌كردند. يكي از فراعنه مصر نيز معبدي ساخته بود كه با طلوع خورشيد درب آن باز و با غروب خورشيد درب بسته مي‌شد.

ولي مهم‌ترين روايتي كه درباره استفاده از خورشيد بيان شده، داستان ارشميدس،

دانشمند و مخترع بزرگ يونان قديم مي‌باشد كه ناوگان روم را با استفاده از انرژي حرارتي خورشيد به آتش كشيد.

گفته مي‌شود كه ارشميدس با نصب تعداد زيادي آينه كوچك مربعي شكل در كنار يكديگر كه روي يك پايه متحرك قرار داشته ‌است،

اشعه خورشيد را از راه دور روي كشتي‌هاي روميان متمركز ساخته و به اين ترتيب آنها را به آتش كشيده‌است.

در ايران نيز معماري سنتي ايرانيان باستان نشان دهنده توجه خاص آنان در استفاده صحيح و مؤثر از انرژي خورشيد در زمان‌هاي قديم بوده‌است.

براي نمونه ديوارهاي خانه‌هاي قديمي از جنس كاهگل بوده كه با توجه به كم بودن نرخ انتقال حرارت در اين نوع ديوارها، حرارت جذب شده در روز با چند ساعت تاخير يعني در شب وارد خانه مي‌شود.

بنايي كويري در ايران

بالا

كاربردهاي انرژي خورشيد

در عصر حاضر از انرژي خورشيدي توسط سيستم‌هاي مختلف استفاده مي‌شود كه عبارت‌اند از:

• استفاده از انرژي حرارتي خورشيد براي مصارف خانگي، صنعتي و نيروگاهي.

• تبديل مستقيم پرتوهاي خورشيد به الكتريسيته بوسيله تجهيزاتي به نام فتوولتاييك.

استفاده از انرژي حرارتي خورشيد

اين بخش از كاربردهاي انرژي خورشيد شامل دو گروه نيروگاهي و غير نيروگاهي است.

1) كاربردهاي نيروگاهي

تأسيساتي كه با استفاده از آنها انرژي حرارتي جذب شده خورشيد به الكتريسيته تبديل مي‌شود

نيروگاه حرارتي خورشيدي ناميده مي‌شوند. در حقيقت انرژي حرارتي جذب شده از خورشيد نقش انرژي حرارتي تامين شده توسط بويلر در نيروگاه‌هاي با سوخت فسيلي را دارد.

اين تأسيسات بر اساس انواع متمركز كننده‌هاي موجود و بر حسب اشكال هندسي متمركز كننده‌ها به سه دسته تقسيم مي‌شوند:

• نيروگاه‌هايي كه گيرنده آنها آينه‌هاي سهموي خطي هستند.

• نيروگاه‌هايي كه گيرنده آنها در يك برج قرار دارد و نور خورشيد توسط آينه‌هاي بزرگي به نام هليوستات به آن منعكس مي‌شود.

(دريافت كننده مركزي)

• نيروگاه‌هايي كه گيرنده آنها بشقابي سهموي (ديش) است.

نيروگاه‌هاي حرارتي خورشيد از نوع سهموي خطي

در اين نيروگاه‌ها، از منعكس كننده‌هايي كه به صورت سهموي خطي هستند،

جهت تمركز پرتوهاي خورشيد در خط كانوني آن‌ها استفاده مي‌شود و گيرنده به صورت لوله‌اي در خط كانوني منعكس كننده‌ها قرار دارد.

در داخل اين لوله روغن مخصوصي در جريان است كه بر اثر حرارت پرتوهاي خورشيد گرم و داغ مي‌گردد.

روغن داغ از مبدل حرارتي عبور كرده و آب را به بخار تبديل و به مدارهاي مرسوم در نيروگاه هاي حرارتي انتقال مي دهد

تا به كمك توربين بخار و ژنراتور به توان الكتريكي تبديل گردد.

در اين نيروگاه‌ها يك سيستم ردياب خورشيد نيز وجود دارد كه توسط آن آينه‌هاي شلجمي دائماً خورشيد را دنبال نموده و پرتوهاي آن را روي لوله دريافت كننده متمركز مي‌نمايد.

تغييرات تابش خورشيد در اين نيروگاه ها توسط منبع ذخيره و گرمكن سوخت فسيلي جبران مي‌شود.