پیچ انتقال

پیچ (screw) در واقع استوانه ای است که شیارهای مارپیچ آن را احاطه کرده است. طراحی شیار پیچ ها برای بریدن مواد نرم تر و سخت تر متفاوت است، شیارها اغلب به صورت مثلث، مربع، ذوزنقه و نیم دایره روی سطح جانبی بدنه ایجاد می شود. شایع ترین کاربرد پیچ برای نگه داری اشیا و قطعات به یکدیگر می باشند. در انتهای اغلب پیچ ها یک بخش خاص و نوک تیز وجود دارد تا ورود به قطعه آسان گردد. ابزار های رایج برای استفاده از پیچ ها آچار و پیچ گوشتی است، سر این ابزار معمولا بزرگتر از بدنه پیچ است تا بتواند نیروی بیشتری به پیچ وارد کرده و آن را در طول قطعه براند.

بخش استوانه ای از قسمت انتها تا نوک پیچ را پای پیچ گویند که ممکن است کل یا بخشی از آن رزوه شده باشد. به فاصله میان هر شیار با شیار دیگر گام پیچ گفته می شود. بیشتر جهت صعود مارپیچ ها به فرم ساعت گرد است که اصطلاحا به آنها پیچ راستگرد گویند که برای باز کردن آن باید آچار را به سمت چپ بگردانیم. پیچ های چپ گرد در موارد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
پیچ چپگرد پیچ راستگرد

پیچ های انتقال قدرت

پیچ های قدرت که گاهی محرک های خطی یا پیچ های انتقال نیز نامیده می شوند، برای تبدیل حرکت دورانی مهره یا پیچ به حرکت خطی نسبتا آهسته در امتداد محور پیچ به کار می روند. هدف بسیاری از آن ها اخذ مزیت مکانیکی بیشتر است، مانند جک ها و پرس ها و هدف برخی حصول به جا به جایی دقیق حرکت محوری است.

در شکل زیر یک پیچ انتقال قدرت دیده می شود که با زاویه جلو بری یا پیشروی λ و زاویه مارپیچ Ψ و زیر نیروی فشاری F بارگذاری شده است. اگر یک راه از پیچ را باز کنیم یک مثلث قائم الزاویه ایجاد می شود که وتر آن لبه دنده، ارتفاع آن میزان پیشروی دنده و قاعده آن محیط دایره ای به قطر میانگین dm است.
پیچ های انتقال قدرت

روابط پیچ ها

شکل الف شکل ب

الف) بلند کردن بار ب) پایین آوردن بار

طبق شکل ها اگر نیروی P به سمت راست اثر کند، نقش نیروی بالابرنده و اگر به سمت چپ اثر کند نقش نیروی پایین آورنده را دارد. نیروی اصطکاکی Nμ هم در برابر حرکت مخالفت می کند. F نیز برابر حاصل جمع همه نیروهای محوری یکه وارد بر سطح عمود رزوه می باشد.

با توجه به شکل داریم:

همچنین با نوشتن روابط تعادل و ساده سازی آن ها خواهیم داشت:

نیروی لازم برای بالابری

نیروی لازم برای پایین آوری

مقدار گشتاور برابر حاصلضرب نیروی P در شعاع میانگین ( dm/2) بنابراین داریم:

گشتاور مورد نیاز برای بالا بری

گشتاور مورد نیاز برای پایین آوری

گشتاور بالابری برای هر دو منظور غلبه بر اصطکاک رزوه و بالا بردن مورد نیاز است. درحالیکه گشتاور پایین آوری تنها برای غلبه بر قسمتی از اصطکاک حین پایین آوردن بار لازم است.

هنگامی که گشتاور مورد نیاز برای پایین آوری مثبت باشد، پیچ خود قفل نامیده می شود و این شرایط زمانی حاصل می شود که داشته باشیم:

پیچ از دیدگاه wikipedia.org

پیچ در واقع سطح شیبداری است که یک محور یا یک استوانه را دور می‌زند. در مورد پیچها می‌دانید که آنها قطعات چوبی یا فلزی را به یکدیگر متصل می‌کنند. اما این تنها مورد استفاده پیچ نیست. می‌توانید شیشه‌هایی را که در منزل دارید امتحان کنید و بعضی از آنها درپوشی دارند که روی آنها پیچیده می‌شود. مثالهای دیگر از کاربرد پیچ عبارت‌اند از چرخ گوشت، پنکه، ملخ هواپیما، و انواع گیره‌های مورد استفاده در کارگاه‌های نجاری و غیره.

به شیارهای مارپیچی درون پیچ و مهره رزوه می‌گویند